佛商网

2015
06/19
23:05
评论

您正在阅读:《 佛教十五题 》

.原始佛教的语言问题(5)


  在佛典里面,偈颂由于本身易于背诵,所以也就容易辗转传袭。但是这种现象却决不限于偈颂,在散文里面也同样可以找到。
    
  巴利文D ghaNik yaTheD ghaNik ya,Vol.Ⅲ,J.EstlinCarpenter校订,London,PaliTextSociety,1911,p.85.
    
  Ekodak  bh ta
    
  AkhopanaVaset•t•h tenasamayenahotiandhak roandhak ra timis .Nacandima sury pa yanti,nanakkhatt nit raka r p nipa yanti,narattin div pa yanti,nam saddha m s pa yanti,nautu sa
    
  Avacchar pa yanti,naitthi pum pa yanti.Satt Satt tvevasan•khya
    
  Agacchanti.Athakhotesa
    
  AV set•t•h sa•tt namkad cikarahacid ghassaaddhunoaccayenarasa pat•hav udakasmi
    
  Asamat ni.Seyyath pin mapayasotattassanibh yam nassauparisant naka
    
  Ahoti,eva
    
  Aeva
    
  Ap turahosi.S ahosiva
    
  B
    
  Basampann gandhasampann rasa sampann ,seyyath pin masampanna
    
  Av sappi,sampanna
    
  Av navan ta
    
  A,eva
    
  Ava
    
  B
    
  Baahosi;seyyath pin makhuddamadhuanelaka
    
  Aeva
    
  Aass d ahosi.Mah vastu—(I,339,1~9)
    
  Ime
    
  candramas ry lokenapraj ye
    
  nsuh•|candramas ryehilokeapr
    
  aj yantehit rakar p lokenapraj yensuh•|t rakar pehilokeapr
    
  aj yantehinaks•atrapath lokenapraj yensuh•|naks•apathehilokenapraj yantehir tri
    
  Adiv lokepnaraj ayensuh•|r tri
    
  Adirehilokanapraj yantehim s rdham s lokenapraj yensuh•|.m s rdham se
    
  s•ulokeapraj yam nes•ur•tusa
    
  A
    
  ratsar lokenapraj yante‖dharmat khalubhiks•avoya
    
  Ate
    
  s
    
  Asatv n
    
  Asvayaprabh
    
  B
    
  mantar ks•acar
    
  B
    
  Ay vadyenak
    
  ma
    
  Agat n ‖ayamapimah pr•
    
  thiv udakahrada
    
  Aviyasamud g
    
  acchet‖s c bh dvar
    
  Basampa
    
  nn rasasampann sayyath pinam
    
  ks•udra
    
  Amadhvaned•aka
    
  Aevam
    
  sv dosayyath pin maks• rasant
    
  nav
    
  Asarpisant na
    
  Av eva
    
  A
    
  var
    
  Bapratibh so‖D ghaNik ya是用巴利文写成的,而Mah vastu则正如上面说过的,是用混合梵文写成的。但是上面举出的这一段散文,却是这样相似。只要加以分析比较,立刻就可以看出两者的关系是非常密切的。参阅汉译文《长阿含经》, 1,37。
    
  上面举的两个例子是从不同的佛典里选出来的。在同一部佛典不同语言的各种本子中,也可以找到这种现象。我也举一个例子。
    
  在巴利文Dhammapada(《法句经》)里,有许多偈颂可以在驴唇体《法句经》法国梵文学者Senart校订出版,见J.A.,新集卷XII.,1898,第193~308页。的残卷里找到。
    
  Dhammapada,27:
    
  m pam damanuyu jetham k maratisanthavam•|
    
  appamattohijh yantopappotivipulam•sukham•
    
  驴唇体残卷A12(p.201):
    
  apramadipramodi’amagamiradis-abhamu|
    
  apramatohijayaduvis'es•aadhikachadi|
    
  把两首诗拿来一比,就可以发现,两者基本上是一首诗,但是字句又不完全一样。两者的关系同上面举的那几个例子是一样的。
    
  这样的例子在佛经里面真是俯拾即是。为什么有这样的现象呢?可能有两个解释:第一,从印度语言的发展上来看,巴利文早于所谓混合梵文和其他俗语;因此,巴利文的本子很可能就是原本,而混合梵文的本子以及其他俗语的本子是从巴利文里抄来的。佛教梵文更是比较晚的,在解释上,不致发生困难。第二,混合梵文的本子、其他俗语的本子,以及梵文本子,都不是从巴利文抄来的,它们(包括巴利文)都来自同源,都是从一个地方抄来的。在抄的时候,巴利文本子“巴利化”,混合梵文本子“梵文化”,俗语的本子“俗语化”;从同一个来源出发,各自向着不同的方向演化,结果形成了现在这个样子。
本佛经内容由佛商网整理自互联网,供广大佛友在线研读,为教化世人所提供题材。
欢迎转载网站内容给周边的佛友,功德无量。
目录
.原始佛教的语言问题(5)
正序 倒序
阅读设置
  • 阅读背景:
  • 字体大小:
    A- 16 A+
  • 正文字体:
    系统 宋体